Pré-verkenning waterberging Maas, voor vermindering van watertekorten in droge periodes

In opdracht van het ministerie van Infrastructuur en Waterstaat en in het kader van het Deltaprogramma Zoetwater voerde HKV een pré-verkenning uit, met als doel de kwetsbaarheid voor watertekorten in droge periodes te verminderen. Dat gebeurde in samenwerking met Witteveen+Bos. De mogelijkheden voor het bufferen van water langs de Maas in Nederland werden onderzocht.

De studie was gericht op het identificeren van potentiële locaties (grindgaten, oude meanders, plassen, maaiveldlaagtes, et cetera) die bij hogere afvoeren gevuld kunnen worden en bij laagwater ingezet kunnen worden voor watervoorziening.

Voor 9 potentiële locaties is een globale geohydrologische analyse uitgevoerd. Ook zijn de effecten op ecologie, scheepvaart, waterkwaliteit, landgebruik en hoogwaterveiligheid ingeschat. Tot slot is een schatting gemaakt van de kosten.

De conclusies laten zien dat het inzetten van bestaande en het inrichten van nieuwe waterreservoirs langs de Maas technisch mogelijk is. Er zijn verschillende gebieden die reeds geschikt zijn voor het vasthouden van water. Ook zijn er gebieden die geschikt gemaakt kunnen worden door het aanleggen van een kade en/of het aanbrengen van een weerstandslaag.

Het daadwerkelijk realiseren van een waterberging langs de Maas zal afhankelijk zijn van de kosten-batenverhouding, mogelijkheden voor ruimtelijke inpassing en meekoppelkansen met bijvoorbeeld natuurlijk ontwikkelingen, energiewinning en drinkwatervoorziening. Dit wordt nader onderzocht binnen het Deltaprogramma Zoetwater (2022-2027).

Afbeelding: Potentiële locatie voor waterberging