HKV DR Drinkwater

Duurzame energie is een prachtig alternatief voor fossiele energie, maar is grillig van karakter. De wind waait niet op commando, en de zon schijnt ’s nachts niet. Daarom verandert het energiesysteem van een aanbod-gereguleerd systeem, naar een vraag-gereguleerd systeem.
In dit project verkennen wij de potentie van “sturen op energie” voor drinkwaterproductie.
We onderzoeken of de aanwezige flexibiliteit (in energieverbruik) optimaal benut kan worden in DWZI’s, om een zo positief mogelijke impact te hebben op de energietransitie. Dit doen we middels een literatuurstudie, een modelstudie waar verschillende sturingsstrategieën worden gesimuleerd, en we verdiepen ons in voorspelmethoden van de watervraag van een DWZI.

De literatuurstudie laat zien dat er een kennisleemte is wat betreft het effect van variabele sturing op de geproduceerde drinkwaterkwaliteit. Eén reden is dat deze manier van flexibiliteit niet eerder nodig is geweest. Echter is er ook weinig onderzoek naar het vergroten van de kosteneffectiviteit van DWZI’s, omdat de processen in de DWZI erg lage kosten kennen en er meer gefocust wordt op distributie. De milieu-impact van de processen binnen DWZI’s is ook beperkt, wat grote investeringen in verbeteringen onwaarschijnlijk maakt.
De modelstudie laat echter wel zien dat het limiteren van de debietschommelingen in een productiestraat van de DWZI erg gelimiteerde gevolgen heeft voor de winstgevendheid van flexibiliteit.

Voor drinkwaterbedrijven lijkt het voorlopig de meest voordelige aanpak om het eigen energieverbruik te voorspellen, om dit vervolgens op een duurzame markt in te kopen.